Katalognummer | RC-CF02 |
Resumé | Detektioun vu spezifeschen Antigenen vum Hondsparvovirus bannent 10 Minutten |
Prinzip | Een-Schrëtt-Immunochromatographesch Assay |
Detektiounsziler | Antigenen vum Hondsparvovirus (CPV) |
Beispill | Hondsdreck |
Lieszäit | 5 ~ 10 Minutten |
Sensibilitéit | 99,1 % géint PCR |
Spezifizitéit | 100,0 % géint PCR |
Quantitéit | 1 Këscht (Kit) = 10 Apparater (Eenzelverpackung) |
Inhalt | Testkit, Pufferfläschen, Wegwerf-Pipettéierer a Wattestäbchen |
Späicherung | Raumtemperatur (bei 2 ~ 30 ℃) |
Verfallsdatum | 24 Méint no der Produktioun |
Vorsicht | Bannent 10 Minutten no der Ëffnung benotzenBenotzt déi entspriechend Quantitéit vun der Prouf (0,1 ml vun engem Pipett)No 15~30 Minutten bei Raumtemperatur benotzen, wa se ënner kale Bedingungen gelagert ginn. Betruecht d'Testergebnisse no 10 Minutten als ongëlteg |
Am Joer 1978 war e Virus bekannt, deen Hënn infizéiert huet, egal wéi...
Alter fir den Darmsystem, d'wäiss Bluttzellen an d'Häerzmuskelen ze beschiedegen. Méi spéit gouf de Virus als Hondsparvovirus definéiert. Zënterhier,
Den Ausbroch vun der Krankheet ass weltwäit am Opschwonk.
D'Krankheet gëtt duerch direkten Kontakt tëscht Hënn iwwerdroen, besonnesch a Plazen ewéi Hondsschoulen, Déiereschutzzentren, Spillplazen a Parken etc. Och wann den Hondsparvovirus keng aner Déieren a Mënschen infizéiert, kënnen Hënn awer dovun infizéiert ginn. D'Infektiounsmëttel ass normalerweis de Kot an den Urin vun infizéierten Hënn.
Hondsparvovirus. Elektronemikroskopesch Opnam vum C. Büchen-Osmond.Http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/50110000.htm
Déi éischt Symptomer vun der Infektioun sinn Depressioun, Appetitverloscht, Erbrechung, staarken Duerchfall an eng Erhéijung vun der Temperatur am Rektum. D'Symptomer trieden 5-7 Deeg no der Infektioun op.
De Kot vun den infizéierten Hënn gëtt hell oder gielzeg gro.
A verschiddene Fäll kann flëssegähnlech Kot mat Blutt optrieden. Erbrechung an Duerchfall verursaachen Dehydratioun. Ouni Behandlung kënnen Hënn, déi dorunner leiden, un enger Krankheet stierwen. Infizéiert Hënn stierwen normalerweis 48-72 Stonnen nodeems se d'Symptomer gewisen hunn. Oder si kënnen sech ouni Komplikatioune vun der Krankheet erhuelen.
An der Vergaangenheet sinn déi meescht Welpen ënner 5 Méint an 2~3% vun den erwuessene Hënn un der Krankheet gestuerwen. D'Mortalitéitsquote ass awer duerch d'Impfung staark erofgaang. Trotzdem hunn Welpen, déi méi jonk wéi 6 Méint al sinn, e groussen Risiko, mam Virus infizéiert ze ginn.
Verschidde Symptomer, dorënner Erbrechung an Duerchfall, sinn d'Symptomer, déi bei der Diagnos vun kranke Hënn benotzt ginn. Eng séier Iwwerdroung an enger kuerzer Zäit erhéicht d'Méiglechkeet, datt den Hondsparvovirus d'Ursaach vun der Infektioun ass. An dësem Fall kann d'Untersuchung vum Kot vun de kranke Hënn d'Ursaach erausfannen. Dës Diagnos gëtt an Déierekliniken oder klineschen Zentren duerchgefouert.
Bis elo gëtt et keng spezifesch Medikamenter fir all Viren bei infizéierten Hënn ze eliminéieren. Dofir ass eng fréi Behandlung entscheedend fir infizéiert Hënn ze heelen. D'Minimiséierung vum Elektrolyt- a Waasserverloscht ass hëllefräich fir Dehydratioun ze vermeiden. Erbrechung an Duerchfall solle kontrolléiert ginn an Antibiotike solle krank Hënn injizéiert ginn fir eng zweet Infektioun ze vermeiden. Méi wichteg ass, datt krank Hënn eng besonnesch Opmierksamkeet kréien.
HOND mat schwéierem bluddegem Duerchfall, charakteristesch fir eng schwéier Parvovirus-Enteritis.
Dünndarm bei enger Autopsie vun engem Hond, deen op eemol un enger Parvovirus-Enteritis gestuerwen ass.
Onofhängeg vum Alter mussen all Hënn géint Hondsparvovirus geimpft ginn. Eng kontinuéierlech Impfung ass néideg, wann d'Immunitéit vun den Hënn net bekannt ass.
D'Botzen an d'Sterilisatioun vum Hondshaus an der Ëmgéigend si ganz wichteg
bei der Verhënnerung vun der Verbreedung vu Virussen.
Passt op, datt Är Hënn net mam Kot vun aneren Hënn a Kontakt kommen.
Fir d'Kontaminatioun ze vermeiden, muss all Kot richteg behandelt ginn. Dës Moossnam soll mat all de Leit gemaach ginn, déi bedeelegt sinn, fir d'Noperschaft propper ze halen.
Zousätzlech ass d'Consultatioun vun Experten wéi Veterinären essentiell fir d'Préventioun vun der Krankheet.